Fotografia od kuchni

Zapoznaj się z instrukcją obsługi swojego aparatu. Jest to jedna z podstawowych porad na temat fotografii, z jakimi spotkałam się do tej pory. Poznanie aparatu i jego możliwości „na wylot” jest ważnym krokiem w doskonaleniu swoich umiejętności, nie tylko dla posiadaczy cyfrowych lustrzanek. Jeśli przyjrzysz się swojemu kompaktowi, może okazać się że posiada on również tryb manualny albo chociaż pół-manualny, co zdecydowanie rozszerzy Twoje możliwości. W tym wpisie przyjrzę się zatem dostępnym trybom fotografowania. Zdaję sobie sprawę, że terminologia i ilość dostępnych trybów różnią się między producentami aparatów, ale większość można sprowadzić do wspólnego mianownika. I właśnie to postaram się zrobić.

Tryb automatyczny

Zapewne nikomu nie trzeba go przedstawiać 🙂 Często oznaczany na zielono. Robienie zdjęć w trybie automatycznym sprowadza się do wycelowania i naciśnięcia migawki. Aparat sam decyduje o przysłonie, czasie naświetlania, ustawia balans bieli, współczynnik ISO, kontroluje lampę błyskową i pilnuje ostrości.
Zdjęcia wykonywane trybie automatycznym są poprawne, niestety w tym wypadku często poprawne = nudne. Nic dziwnego – aparat nie wie co fotografuje. Możemy mu jednak podpowiedzieć, dzięki czemu uzyskamy lepszy efekt.

Tryb portretu

W tym trybie ustawienia zostaną zoptymalizowane pod kątem rozmycia tła, aby wyeksponować osobę/obiekt na pierwszym planie. W związku z tym aparat dobierze dużą wartość przysłony aby uzyskać małą głębie ostrości (temat głębi ostrości jest świetnie omówiony tutaj). Efekt jest tym lepszy m.in., im tło bardziej oddalone od fotografowanego obiektu.

Tryb makro

Tryb makro służy do fotografowania niewielkich przedmiotów m.in. kwiatków lub owadów z małych odległości. Aby uzyskać jak najlepszy efekt warto zbliżyć się maksymalnie do fotografowanego obiektu. W cyfrowych lustrzankach minimalna odległość danego obiektywu dla uzyskania ostrego zdjęcia jest najczęściej oznaczona na obiektywie, a właścicielom kompaktów polecam zasięgnięcia informacji w instrukcji aparatu. Często do uzyskania dobrego zdjęcia konieczny jest statyw.
Z moich doświadczeń z kompaktem wynika że jest chyba najlepszy tryb dla celów fotografii kulinarnej. Dzięki małej głębi ostrości można było uzyskać ciekawy efekt, a na pewno zdecydowanie lepszy niż w trybie automatycznym. Wypróbuj go koniecznie przy następnej sesji 🙂

Tryb krajobrazów

Tryb ten jest w zasadzie odwrotnością trybu portretowego, służy do fotografowania szerokich krajobrazów, gdzie istotne jest uzyskanie ostrości zarówno dla obiektów dalekich jak i bliskich. Efekt ten uzyskiwany jest przez ustawienie niskiej wartości przysłony. Fotografując w tym trybie warto również skorzystać ze statywu, jako że aparat może dobrać dłuższy czas naświetlania (ze względu na przymkniętą przysłonę).

Tryb sportowy

Dostosowany do fotografowania poruszających się obiektów np. dzieci, zwierząt, samochodów, zawodów sportowych. Tryb ten nastawiony jest na uchwycenie momentu, poprzez zastosowanie jak najkrótszej migawki. W przypadku fotografowania obiektów w ruchu, warto wykonywać zdjęcia seriami, co zwiększa nasze szanse na wykonanie dobrego zdjęcia.

Tryb nocny

Dostosowany do fotografowania w warunkach słabego oświetlenia. W celu uzyskania dobrego zdjęcia wydłużany jest czas naświetlania. Dzięki temu można uzyskać bardzo ciekawe efekty, jak choćby „pisanie światłem”.

Oczywiście jeśli zależy Ci na strych zdjęciach w warunkach słabego oświetlenia, koniecznie skorzystaj ze statywu!

Program (P)

Tu nazewnictwo bywa bardzo różne, w Canonie Program AE, w moim kompakcie Sony (a z tego co widziałam to w Nikonach też) oznaczony jest jako P. Czym się różni od pozostałych?  W tym trybie aparat samodzielnie ustawia ekspozycję (migawkę i przysłonę), pozwala natomiast na ręczne ustawienie innych parametrów – ISO, lampy błyskowej, balansu bieli. Oczywiście może się to nieco różnić wśród producentów i modeli, dlatego znowu zachęcam do lektury instrukcji :).

Tryb AV lub A

Tryb priorytetu przysłony, oznacza że sami ustawiamy pożądaną wartość przysłony, a aparat dobiera prędkość migawki by zapewnić prawidłową ekspozycję. Tryb ten pozwala na kontrolę głębi ostrości, poprzez kontrolę przysłony.

Im wyższa liczba przysłony, tym mniejszy otwór przysłony – są to ustawienia odpowiednie dla zachowania ostrości bliskich i dalekich przedmiotów (podobnie jak w programie Krajobrazy). Fotografując w warunkach słabego oświetlenia należy pamiętać o statywie, gdyż im mniejszy otwór przysłony, tym mniej światła dociera przez obiektyw do matrycy aparatu. W takich warunkach prędkość migawki ustawiona przez aparat może wynieść nawet kilka sekund.

Uzyskanie efektu rozmytego tła (podobnie jak w programie Portrety lub Makro) uzyskujemy przez ustawienie niskiej wartości przysłony. Sama najczęściej korzystam z takich ustawień fotografując jedzenie, a przeglądając zdjęcia na Flickr utwierdziłam się w przekonaniu, że jest to dobry kierunek :).

Tryb TV lub S

Odwrotnie do trybu AV, jest to tryb priorytetu migawki, w którym sami ustalamy jej prędkość a aparat dobiera odpowiednią przysłonę. Tryb ten wykorzystywany jest w sytuacjach gdy fotografujemy obiekty w ruchu (podobnie jak program Sport). Z drugiej strony czasem pożądany jest efekt odwrotny, czyli rozmycie fotografowanego obiektu. Klasyczny przykład to rozmycie płynącej wody w fontannie lub strumieniu. I oczywiście jak zwykle przy wydłużonym czasie naświetlania warto skorzystać z obiektywu, lub chociaż oprzeć aparat np. o murek lub ławkę.

Tryb manualny

W tym trybie sam decydujesz o wszystkich ustawieniach aparatu. Korzystanie z trybu manualnego zdecydowanie wymaga wiedzy i doświadczenia. Na tym pozwolę sobie zakończyć ten opis, bo zakładam że osoby które czują się pewnie fotografując w trybie manualnym nie będą zainteresowane tym artykułem 🙂

Wiem że wspaniałe zdjęcia można robić w każdym trybie, w końcu sprzęt to chyba nawet nie połowa sukcesu. To ty decydujesz o tym na co „patrzy” aparat 🙂

Ciekawa jestem jakiego trybu używasz fotografując jedzenie?